Hoe het prenatale leven mijn passie werd

In de loop van de jaren werd het ongekend  boeiende prenatale leven mijn passie.

In mijn Osteopathie opleiding nam embryologie een belangrijke plaats in.
In de opleiding wordt er gedurende 5 jaar embryologie gedoceerd om een goed beeld te krijgen hoe de relaties in een lichaam tot elkaar in verhouding staan.
Door kennis van de groei van organen en systemen en hun onderlinge samenhang in de ontwikkeling ontstaat er een kader waarin begrepen wordt waarom bepaalde behandelingen effect hebben op heel andere plaatsen als waar aangegrepen wordt.

Dit is voor een manueel geneeskundige natuurlijk essentieel.

Mijn passie voor embryologie groeide tijdens de studie en ik kwam in aanraking met boeiende onderzoekers uit het verleden die hun hele carrière spendeerden om een verklaringsmodel te scheppen van de embryologische ontwikkeling.
Een van de inspiratiebronnen is Erich Blechschmidt (1904-1992) deze heeft vooral op het gebied van morphodynamische verklaringsmodellen veel vast gelegd zeer bruikbare theorieën geformuleerd die vandaag de dag nog gangbaar zijn, sterker nog sinds de recente opleving om morphdynamische aspecten mee te nemen in onderzoeken blijkt dat zijn bevindingen nog verdedigbaar zijn.
Hij zal veel aangehaald worden op deze website.
Jaap van der Wal een Fenomenologisch deskundige en gepassioneerd embryologie leraar met een uniek verhaal over het embryo in beweging is een inspiratie bron voor mij.
Daarnaast ben ik zeer geïnspireerd door de vele eeuwen oude Vedische kijk op het ontstaan van het universele. de vele vertalingen van de  Rg veda zijn voor mij een grote bron van inspiratie.

Mijn afstudeerthesis ging hoe kan het bijna anders over de morphodynamische embryologische ontwikkeling als verklaringsmodel voor de osteopathie.

Het werkstuk kreeg de titel
‘De ontogenese als ingang voor osteopathische diagnostiek en behandeling gepresenteerd in een interactieve omgeving’.

Onderstaand passeren een aantal thema’s die op deze website ter sprake zullen komen.

In mijn zoektocht naar onderzoeken die uitgaan van vormgroei en de omstandigheden die de vorm beïnvloeden, kwam ik tot de conclusie dat er tot eind jaren ’80 van de vorige eeuw veel aandacht aan besteed werd. Daarna kwam er een enorme focus op de functie van het DNA en de erfelijkheid. Met DNA kon je alles verklaren.
Gelukkig is er sinds een tiental jaren een kentering gaande en is men tot inzicht gekomen dat alle omstandigheden van belang zijn, en dat DNA niet de “aannemer” is maar een rol heeft van leverancier en verantwoordelijk voor de kwaliteit van de geleverde eiwitten in het gehele proces dat groei genoemd wordt. Mede dankzij de cel bioloog Bruce Lipton, die hier in zijn goede boeken uitgebreid op ingaat, is dit inzicht langzamerhand wat gangbaarder aan het worden.

In dezelfde zoektochten kwam ik steeds meer onderzoeken tegen over het prenatale leven zelf.
Er is sinds 2000 steeds meer een beweging te zien naar herkenning en erkenning van het leven van het kind voor de geboorte.
Het Prenatale beleven.
Er zijn nieuwe onderzoeksgebieden ontstaan met betrekking tot moeder kind binding en de belevingswereld van het embryo en foetus. Maar ook dynamische interactie tussen de cellen zelf kreeg weer aandacht in de onderzoeken. Er werden nieuwe namen gelanceerd als morphobiologie en mechanotransductie. Deze laatste thema’s hebben mijn grote belangstelling.

Het prenatale kind is vanaf seconde 1 na de conceptie een ziel die zijn weg vind en zich uit in vorm en gedrag.

Met het herkennen van prenatale levensfuncties is ook het fysiologische aspect van de embryo en foetus steeds belangrijker geworden..
Uit veel  onderzoeken komt voort dat een kind al heel vroeg ‘reuk’ en ‘smaak’ ervaringen heeft (in dit stadium proeven met het reuk orgaan). Het kind proeft de samenstelling van de vloeistof waarin het groeit (het amnion vocht ofwel vruchtwater). De amnionvloeistof verandert continu van samen stelling als gevolg van alle metabole (stofwisselings) processen in het kind.

Alles wat een kind via de placenta aan stofjes en hormonen binnen krijgt, vloeit via zijn eigen bloed naar alle cellen en een groot deel van die stofwisselingsproducten komen in het vruchtwater via het proces van de vroege nieren (vroege urine zou je kunnen zeggen) maar ook via de longen die bij de aanleg al bewegen.
Maar er is nog meer. Een kind produceert vanaf de allerprilste aanleg van de darm al hormonen die wij onderscheiden als gemoedshormonen. Serotonine, oxytocine en vele andere, het kind maakt het al vanaf het begin. Er zijn steeds meer aanwijzingen dat het kind een belevingswereld heeft in de baarmoeder. Iets dat tot voor kort als onwaarschijnlijk geacht werd.

Een centraal thema dat mij blijft boeien is dat geen enkele functie in het lichaam zomaar ontstaat. Alles wat wij functie noemen is het resutaat van groei gedrag.

Het ontstaat als gevolg van omstandigheden en momentele groei mogelijkheid, als gevolg daarvan worden genen geprikkeld om de op dat moment gewenste eiwitten te produceren.
Het embryo beweegt continu als gevolg van groeibewegingen in het lichaam.
Overal is het lichaam bezig, en door de asymetrische groei momenten zal het lichaam als gevolg van ongelijke (dus niet links en rechts synchroon!) druk en trekkrachten allerlei groei bewegingen maken en daarmee alle bewegingen die in de toekomst voor ons normaal zijn ‘voor-oefenen’ .Het embryo vormt zichzelf.

We zien dus in de eerste weken bewegingen zonder centraal gestuurd zenuwstelsel

We zien wel een heleboel zenuwcellen die in een enorm tempo groeien en het grootste deel van de beschikbare voedingsstoffen opeisen.
Er ontstaat als het ware een stroom van voedingsstoffen in de richting van de sterkst groeiende en dus energie consumerende delen.
Er ontstaan in de primitieve neurale buis metabole richtingen, (de richting waarin voedingsstoffen gaan) als voorbereiding op de elektrische impulsen die later ontstaan.
Alle metabole (stofwisseling zoals opbouw en afbraak) processen hebben omstandigheden tot gevolg die specifieke aanpassingen vereisen.

Dr. Erich Blechschmidt heeft zo goed als zijn hele embryologische onderzoekscarrière aan besteed aan het onderzoeken en beschrijven van groeiprocessen als gevolg van omgevingsomstandigheden. Met een groot team deden ze toen wat tegenwoordig elektronisch kan.
Plakje voor plakje werd een onderzoeksembryo geprojecteerd op een groot laminaatscherm.
De platen werden overgetekend en de vellen laagje voor laagje weer opgebouwd. en met was afgewerkt. Doordat er getekend werd konden onderdelen voor het overzicht weggelaten worden en konden er separate modellen gemaakt worden.
Dit resulteerde in een indrukwekkende collectie aan 50 tot 80 cm grote embryo modellen. De collectie staat in de universiteit van Göttingen inclusief het oorspronkelijke onderzoeksmateriaal.

Erich Blechschmidt heeft heel minutieus groeiprocessen beschreven aan de hand van doorsneden van diverse modellen waarvan de schaal onderling bekend was.
Hierdoor was vergelijking in groei direct mogelijk .
Hij en zijn team ontdekten een groot aantal fysiologische wetmatigheden die zich iedere keer weer in het lichaam herhaalden.
Met deze stellingen kan de aanleg van nagenoeg alle weefsels op een biologisch dynamische manier beschreven konden worden.

Van hem kwam de uitspraak al in 1984. “De conceptus is van af het allereerste moment een mens in ontwikkeling”. Maar vele filosofen waren hem daarin al voorgegaan.

Ieder individu heeft zijn eigen ontwikkeling, geen enkel zoogdier lijkt in welk stadium dan ook op een ander zoogdier.
Er zijn meer verschillen dan overeenkomsten, van uit dit oogpunt kwam hij tot zijn ontologische embryologische kijk (ontologie = unieke ontwikkeling).
Iedere deling en iedere beweging is het logisch gevolg van de voorgaande bewegingen.
Als zodanig is de ontwikkeling van een mens uniek voor de mens en nimmer vergelijkbaar met een ander dier, omdat die principieel andere dynamische patronen volgen.
Recente onderzoeksmethoden onderschrijven dit ook volledig.
Laat je niet misleiden door gelijkenissen, maar toets altijd of die gelijkenissen werkelijk gelijk zijn.
Vanuit dit oogpunt moet men dus ook heel voorzichtig zijn met conclusies trekken die gebaseerd zijn op dieronderzoek. Genen lijken wellicht op elkaar in diverse dieren, maar de omstandigheden waarin ze zich bevinden en dus tot uiting komen zijn absoluut anders.

Iedere deling en iedere beweging is het logisch gevolg van de voorgaande bewegingen.

Ik gebruik de onderstaande uitdrukking vaak om te omschrijven hoe ik tegen evolutie en groei aankijk. Het zal je ongetwijfeld aan het denken zetten.

Functies ontstaan niet vanwege het doel van de functie, maar omdat metabole omstandigheden en ruimtelijke mogelijkheid daartoe leiden .
Er is geen sprake van een vooropgesteld functioneel doel.

Met andere woorden ‘we kunnen met een hand grijpen omdat het vanwege groeiomstandigheden die vorm gekregen heeft. De functie grijpen kan ermee uitgevoerd worden’.
Het is niet ontstaan omdat er een functie grijpen gemaakt moest worden. Deze manier van denken vergt even een om-denk proces.

Met deze manier van denken kom je ook los van het concept ‘afwijking of misvorming’.

Probeer eens na te gaan wat die uitspraak bij je los maakt.

Als je met die bril op gaat kijken naar ontwikkeling en al zijn variëteiten dan krijgt het groeiproces een andere dimensie. .
Daarnaast ook nog eens zo goed als zonder genetica uit te leggen.
De genen hebben we nodig als mechanisme om de juiste kwaliteit van eiwitten te kunnen leveren.
Genen zijn in ontrol van de kwaliteit van de ‘leveranties’ zou je kunnen zeggen.
De cel kern bevat het kruidenkastje waarmee alle recepten in het lichaam gemaakt moeten worden.
Mist er een ingrediënt of is er een aanpassing in een ingrediënt, dan wordt het gevraagde resultaat anders.
De omstandigheden die veroorzaakt worden door de geproduceerde eiwitten wordt anders
Erich Blechschmidt zei al,

“genen ageren niet zij reageren.”

En die visie dringt steeds verder door en wordt steeds meer gedragen in de wetenschap. Dr Bruce Lipton heeft die visie nog eens een boost gegeven in zijn boek “De biologie van de overtuiging”

Een paar inleidende woorden over de conceptie.

De conceptie begint met een eicel die ongekend rond en groot is voor een lichamelijke cel.

Vervolgens is er (natuurlijk gezien) een ejaculatie nodig om spermacellen binnen het lichaam van de vrouw te krijgen.
Het proces van migratie naar de eicel toe is er een langs allerlei bio-chemische paden die de spermacellen op weg helpen. Bij de eicel aangekomen is de mooie grote ronde cel nog eens met een aantal beschermlagen ommanteld.

De sperma cellen worden door lokstofjes aangetrokken en er staat een bijzondere dans van sperma cellen om de eicel heen. Het lijkt wel of er een soort verleidingsdans plaatsheeft. De dans van de liefde. Welke cellen worden daadwerkelijk aangetrokken en werken zich door de mantel heen?

The Cellular Dance of Love -v.2 from in1tero on Vimeo.

Aangekomen bij de celwand kan de eerste cel zijn inhoud in de eicel leeg storten. Een soort tweede ejaculatie.
Al het erfelijke materiaal van de man wordt overgedragen en wordt ontvangen.
Na deze omarming van de erfelijke inhoud sluit direct de celwand af en wordt deze ondoordringbaar. Vanaf dat moment is er misschien wel sprake van een ‘incarnatie’. Al het mannelijke erfelijke materiaal is ingelijfd versmelting van zaadcelgenen en eicelgenen vindt plaats en een nieuw individu wordt geboren.

De conceptie is dus geen oorzaak van een proces. Het is een gevolg. En dit gevolg krijgt vervolg.
De ontmoeting van de essentie van twee menselijke individuen leidt tot de vorming van een derde individu. Een mens met geheel eigen unieke eigenschappen.

Vanaf dit moment is het embryonale bestaan een bestaan van innemen en uitdrukken.

Het leven van alledag dient zich al aan in dit stadium.
Met de term innemen kan je het proces beschouwen van de voedingsstoffen die vanuit de omgeving aan de cellen komen.
In de eerste dagen is het inderdaad vooral innemen voor de cellen.
Er vindt metnamen een centripetaal gerichte groei plaats in een afgesloten ruimte…
http://goo.gl/yd3eJW

De rest van het verhaal vind je terug in de aangeboden artikelen op deze website.

Alle artikelen op deze website zullen verwijzingen hebben naar oorspronkelijke studies, waar mogelijk met de gehele documentatie.
Op die manier wil ik een interactief verhaal maken van deze website.
Ik hoor het graag als er nieuwe inzichten zijn, die zal ik graag verwerken.
Dus ik nodig een ieder uit vooral te reageren om van mijn passie onze passie te maken.
Alleen dan kan dit werkelijk groeien tot een dynamisch informatief platform.