Bewustzijn in beweging

Het bewustzijn in beweging is een thema dat mijn dagelijkse beleving kleurt op allerlei wijze.

Bewustzijn zoals ik dat momenteel ervaar.
Een hypothese momentje.

In onderstaand verhaal ga ik mee in de ontwikkelingen van de kwantum mechanica, waarin materie beschreven wordt als een manifestatie van trilling.
Het universum is opgebouwd uit een context van trillingen van Aether.
Brahmanen beschreven dit concept enkele duizenden jaren geleden ook. Wat dat betreft dus niets nieuws onder de zon, anders dan dat we het concept tegenwoordig op een andere manier benaderen en tastbaarder en misschien begrijpelijker maken, tenminste als ik de wetenschap mag geloven.

Veritas temporis filia

Zelf begrijp ik niets van ingewikkelde wiskundige formules, maar ik heb de gave zaken heel goed te kunnen visualiseren en ik ben wat dat betreft echt een beelddenker.

Mijn inspiratie op dit vlak vindt niet alleen zijn oorsprong in de vedanta en kwantum mechanica literatuur maar ook in bijvoorbeeld auteurs als Ervin Laszlo die ‘Het akasha veld’ beschrijft, of Gary Zukav met zijn boek ‘De zetel van de ziel’ en dichter bij huis het geweldig werk van Arie Bos “Hoe de stof de geest kreeg” om er een paar te noemen.

Mede door tientallen jaren meditatie ervaring en liefde voor de natuur resoneer ik intens met deze boodschappen.

In basis komt het voor mij neer op de volgende uiteenzetting.
Ga je mee?

De stelling:
Materie is een configuratie van vacuüm of beter gezegd Aether .
De Aether komt in een intrinsieke trilling. Een trilling die vervolgens in resonantie patronen geraakt.
Ik ga er van uit dat vacuüm alleen kan trillen en resoneren als het een essentie kent.
(ik noem Aether ook weel eens vacuüm omdat er binnen de kleinste eenheden, kleiner dan “Planck eenheid” momenteel geen sprake is van meetbaar iets anders, maar eigenlijk is dat niet correct,)

Deze essentie zou ik bewustzijn willen noemen.

Deze essentie vormt volgens mij de kern van alle, kenbare en niet kenbare, zichtbare en niet zichtbare, ‘levende’ en ‘niet levende’, natuur.

Het gevolg:

In de resonantie ontstaat beweging in “verdichting” en “verdunning”
Door deze dynamiek ontstaat er polariteit en structuur.
Met een polaire structuur leg je een basis voor materie.(magnetisme)
Deze structuur is wat men tegenwoordig in laboratorium proeven heeft vastgesteld als zijnde “het is een trilling of het is materie”, afhankelijk van de verwachting die je hebt als je observeert.
Elektronen blijken ook niets anders dan trillingen te zijn die het ene moment zichtbaar kunnen zijn en dan weer niet.

Resonantie impliceert overdracht van beweging en essentie (overdracht van energie), daarmee kun je je in een stap verder voorstellen dat er van uitwisseling en menging sprake is.(turbulentie)
Dit komt overeen met het principe dat energie nooit verloren gaat. Er vindt altijd uitwisseling en overdracht plaats die oneindig doorgaat.

Door de resonantie en interferentie ontstaat er een voortschrijdend en uitdijend netwerk zonder begin- of eindpunt.
Dit zou je kunnen voorstellen als ons oneindig grote universum.
Uiteindelijk resoneert alles en wisselt alles iets uit.

Uitwisseling en resonantie geven voor mij beweging en stroming aan.
Menging van essentie in een continue veranderende samenstelling.
Een bewustzijn dat continue nieuwe ervaringen ondergaat en misschien wel “leert”

Met bovenstaande uiteenzetting wordt materie een bewustzijns-verdichting dat ervaringen opdoet.

Ik heb nu de volgende facetten:
bewustzijn, resonantie, materie, netwerk.
Dit lijkt op een tensegrity model of een model dat we leren kennen in de geometrie.
In de geometrie weet men alle bestaande structuren terug te brengen naar een aantal basale formuleringen waaruit alle denkbare vormen zijn opgebouwd. (fibonaci/gulden snede, flower of life etc..)
Alle materie is daarmee principieel evenwichtig opgebouwd.

Het continue mengen van “ervaring” heeft verruiming van het bewustzijn tot gevolg.
En verruimend bewustzijn dat steeds meer ervaring opdoet is te rijmen met een evolutionair patroon.
Maar intussen is er meer te onderscheiden.

Zoals ik hierboven constateerde ontstaat er uitwisseling en stroming, verdichting en verdunning. Daarmee wordt er een basis gelegd voor polariteit.

Met het ontstaan van polariteit kom je op het gebied van definities en concepten van energie en de mogelijkheid tot het ontwikkelen van energie beleving.

Yin-Yang, Hemel-Hel , licht-donker, angst-zekerheid, Hoog-Laag,
De spillen van ervaring, allemaal een onlosmakelijk gevolg van resonantie dat in een oneindige beweging evolueert.
De energie blijft doorstromen zonder belemmering en krijgt continue een andere “ervaring” ofwel lading.

Er ontstaan gebieden met bepaalde resonantie patronen (ervaring en evolutie)
Er ontstaan omstandigheden die herhalend zijn, waardoor patronen een vastere structuur aannemen vergelijkbaar met voor ons zichtbare materie.
We hebben het over omstandigheden die het patroon of de vorm beïnvloeden maar andersom heeft het patroon weerslag op de omstandigheden als gevolg van ’ ervaringsuitwisseling.’

Het alomtegenwoordig bewustzijn manifesteert zich dus continue.
Alles maar dan ook alles wat we waarnemen, ervaren of doen, alles wat er om ons heen gebeurt is een manifestatie van de miljarden mogelijkheden die het bewustzijn heeft om in zijn resonantie en interferentie patronen tot uiting te komen.

Dit gegeven geeft ineens een ander beeld van het leven om me heen.

Het alom bewustzijn creëert continue situaties zonder oordeel. Mens,dier,plant,steen,wolk,maan,ster,melkweg  alles.
Continue zijn er omstandigheden waarin ik me bevind.
Ik kan ze leuk vinden ik kan ze niet leuk vinden.
Als manifestatie van het bewustzijn ben ik een lerend element in het geheel, maar ook die steen of de vlinder of darmbacterie.
Hiermee kom ik op de alom gehoorde opmerking, alles en iedereen is met elkaar verbonden.

Die verbondenheid zou dus nog wel eens veel intenser kunnen zijn dan we beseffen.

Met deze bril op kijk ik ineens heel anders naar de gebeurtenissen in de wereld.

Natuurlijk is dit een hypothese. Maar aangezien alles vanuit ervaring en waarneming opgebouwd wordt is elke hypothese goed en verdedigbaar.
Het is namelijk slechts een van de oneindige mogelijkheden die zich voordoet.

Het model van de ‘seed of life’ vind ik persoonlijk een mooie metafoor voor de oneindige mogelijkheden, iedere lijn ieder kruispunt is manifestatie en ervaring.
Dankzij polariteit is het zichtbaar.

Het ‘seed of life’ model uit de geometrie herbergt alle denkbare vormen en dynamiek.

Vanuit bovenstaande zie ik in het kader van deze embryologie site de essentie van het leven zoals vertegenwoordigd in de gameten.
De eicel en zaadcel.
Ook die zijn manifestatie van het bewustzijn.

De samensmelting van de kernmaterie is een versmelting van twee polaire bewustzijnselementen die een unieke ervaring teweeg brengen.

De materie van de kern op zich vertegenwoordigt niet meer dan de mogelijkheden die ter beschikking staan om materie te bouwen.
De blauwdruk van het bewustzijn vormt de omstandigheden die zich voordoen als gevolg van de evolutie van de celgroei en de uitwisseling met de omgeving.
Hiermee aangevend dat de uitkomst oneindig kan zijn.
In mijn beleving is het de blauwdruk van het hierboven beschreven bewustzijn die bepaalt hoe de ontwikkeling plaats heeft.
De versmelting van de polaire bewustzijnsdelen zijn hiervan een manifestatie en hiermee een ziel vertegenwoordigend die het pad van conceptus (ontvangende) tot volwassen mens gaat ervaren

In deze hypothese is onze ziel dus een onderdeel van het alom bewustzijn dat zijn ervaring via een levende manifestatie, de conceptus en de continu uitgroeiende individu, ervaring op doet.

In mijn masterclasses embryologie  waarbij ik ook inzoom op biofysische aspecten komt dit onderwerp uitgebreid ter sprake.